ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΗΒΑΣ

Η γένεση του Μυκηναϊκού Πολιτισμού

Καθώς ο επισκέπτης οδεύει προς το τέλος της ενότητας 4, η οποία ολοκληρώνεται με την πρώιμη Μυκηναϊκή περίοδο, έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει τον μετασχηματισμό που διήρκησε 100 περίπου χρόνια (1700-1600 π.Χ.) οδηγώντας στην εμφάνιση των ανακτορικών κέντρων.
Από τον 17ο αιώνα π.Χ. παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στην κοινωνική οργάνωση και την τέχνη, σηματοδοτώντας τη μετάβαση σε μια από τις λαμπρότερες περιόδους του προϊστορικού Αιγαίου. Είναι η περίοδος της γένεσης του μυκηναϊκού πολιτισμού (γνωστή και ως Ύστερη Εποχή του Χαλκού), η οποία συνδυάζει τη μεσοελλαδική παράδοση και την έντονη επιρροή της μινωικής Κρήτης στον ηπειρωτικό ελλαδικό χώρο. Τότε ακριβώς διαμορφώθηκαν οι προϋποθέσεις για τη μετέπειτα εμφάνιση των μυκηναϊκών ανακτόρων και την οργάνωση των κοινωνιών γύρω από αυτά.
Πολλά οικιστικά κέντρα της μεταβατικής εποχής, όπως η Θήβα, ο Ορχομενός, η Χαιρώνεια, η Αλίαρτος, η Εύτρηση, το Καλάμι, το Κλειδί, η Παραλία Αυλίδος, προϋπήρχαν ήδη στον χώρο της Βοιωτίας.
Από την αρχή όμως της περιόδου ξεχωρίζουν η Θήβα και ο Ορχομενός, θέσεις που συγκεντρώνουν δύναμη και πλούτο, προαναγγέλλοντας την κατοπινή λαμπρή εξέλιξη. Στη Θήβα το επίκεντρο του οικισμού εντοπίζεται στον νότιο υψηλό λόφο της Καδμείας, όπου αποκαλύφθηκαν οικιστικά κατάλοιπα και πολυτελώς κτερισμένες ταφές. Αντίστοιχος οικισμός και νεκροταφείο διαπιστώθηκαν και στον Ορχομενό, στις ανατολικές παρυφές του Ακοντίου όρους.
Χαρακτηριστικά είναι τα κτερίσματα από πολυτελείς τάφους της εποχής, όπως η αργυρή φιάλη από τάφο πολεμιστή (Προθ. 36) και τα χρυσά κοσμήματα–κτερίσματα πολυτελών ταφών από τη Θήβα.
Ένα μακρύ ξίφος, μια λόγχη δόρατος και ένα μαχαίρι συνόδευσαν τον Θηβαίο πολεμιστή κάτοχό τους στην τελευταία του κατοικία.
Η ενότητα ολοκληρώνεται με μια σειρά χαρακτηριστικών αγγείων πόσης από νεκροταφεία της Θήβας.
Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί το περιεχόμενο της Προθήκης 45, με εννιά χαρακτηριστικά αγγεία που χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλα τελετουργικά συμπόσια στη Θήβα, καθώς και υπολείμματα τροφών, όπως κέρατα ελαφιών,πριονισμένα για την κατασκευή εργαλείων, χαυλιόδοντες κάπρων και θαλάσσια όστρεα.
Ο χαρακτήρας της Προθήκης 46 διαφέρει, καθώς είναι αφιερωμένη σε ταφικά ευρήματα της πρώιμης Μυκηναϊκής περιόδου από τον Ορχομενό.Τέλος, στο κέντρο της αίθουσας δεσπόζει στο χαμηλό βάθρο 3 ο αμαυρόχρωμος πίθος της Μέσης Εποχής Χαλκού από την Εύτρηση.